Zaterdag 17 september 2022, vroeg dag. Om zes uur vertrokken richting het Nationale park De Hoge Veluwe voor het jaarlijks terugkerend natuur spektakel : de bronst van de edelherten.
Globaal loopt de herten bronst periode van midden september tot begin oktober. Door het opspelen van de hormonen groeien de borstmanen en vergroot de keelzak. Het edelhert krijgt hierdoor een imposant uiterlijk. Om op de hindes te imponeren slaat hij zijn gewei op kleine struikjes of gaat hij met dat gewei door het gras of hei. Soms blijft er wat hangen aan zijn gewei wat hij dan opzichtig meedraagt en showt voor de hindes.
Om nog meer op te vallen bij de dames neemt hij al eens een modderbad of urineert hij op zijn buik.
Dit opzichtig gedrag wordt nog versterkt door het burlen, een geluid wat een beetje lijkt op het loeien van een koe maar met een zwaardere ondertoon.
De Wildbaan
De wildbaan in het Nationale park van de Hoge Veluwe is “the place to be”. Dat werd al heel snel duidelijk naarmate de dag vorderde. Het was een drukte van jewelste naarmate de uren verstreken. En zo tegen 15:30 stond ik precies op een festivalwei met tal van natuurliefhebbers.
Dat er iets zou gebeuren was overduidelijk. Alsof het aangekondigd was.
Rond 14:00 viel mijn oog op een arend hoog in de lucht , te ver om er een mooie foto van te maken en toen ik net dacht : misschien moet ik toch eens een kijkje nemen ter hoogte van waar de arend vloog, hoorde ik iemand roepen tegen zijn zoon “De herten zijn er”.
Ik draaide me op en daar kwamen ze, uit het niets … het voorprogramma …
Het edelhert die baas is over een bepaald gebied heet het Plaatshert. Deze kwam zichzelf en zijn troep even showen. Zo snel als ze opdoken zo snel waren ze weer verdwenen.
Wat later verscheen het hoofdprogramma op het toneel. Een kudde van wel 15 tot 20 hindes, geleid door een ander Plaatshert.
Na een klein uurtje van dit spektakel te hebben genoten besloot ik nog eens naar het Reemsterveld te gaan.
Reemsterveld
Na de opening van het park was dit het eerste veld die ik passeerde en er was toen al veel bedrijvigheid op het Reemsterveld maar het licht zat niet goed en de dieren stonden te ver weg om mooie foto’s te kunnen nemen. Ik besloot dan maar door te rijden richting het Bosje van Staf. Ik had gehoord dat daar de Lammergier en ook wel eens de wolf werd gespot. Maar geen geluk.
‘s Avonds aan het Reemsterveld viel er terug veel te beleven. En dit maal van een stuk dichterbij.
Terug een troep hindes met een plaatshert maar op korte afstand bevonden zich een drie tal andere mannetjes. Het plaatshert was druk in de weer om zijn troep bijeen te houden en de andere mannetjes op afstand. Over het veld weergalmde heel wat geburl.
Een fascinerend spektakel om eens te volgen.
Tot slot
Heb ik genoten van mijn dag op de Hoge Veluwe. Absoluut. Ik had toch gehoopt tussendoor wat meer andere dieren of vogels te kunnen fotograferen zoals de Moeflons, Steenarenden, Everzwijnen, Wolf, Lammergier, … en zo veel meer. Maar het weer en mijn nieuwsgierigheid naar het spektakel van mens en dier langs de Wildbaan hielden me wat tegen.
Maar ik ben absoluut tevreden!
Ga ik dat nog doen. Ik denk het niet, althans toch niet meer in het weekend wanneer het zo druk is. De volgende keer zal ik eerder door het fantastische landschap trekken en me laten verrassen door de prachtige natuur die dit nationale park te bieden heeft.
Als introverte natuurliefhebber hou ik toch meer van een rustige omgeving om dieren te observeren. Maar op zich vind ik het wel goed dat iedereen die van de natuur houdt om op deze manier zulke prachtige dieren kan observeren. En blijkbaar hebben de dieren zelf daar niet al te veel last van. Ook mijn welgemeende appreciatie voor zij die dit prachtig stukje natuur dag na dag beheren.
Meer info over het park op : https://www.hogeveluwe.nl .
Prachtige foto’s Nicolas!